Aller au contenu

payele

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : payelé.
Dobès rfondowes
payele paile

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « patella » (avou on diftongaedje) (minme sinse).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
payele payeles

payele femrin

  1. (mot d’ coujhnåjhe) usteye des coujhnîs, rond plat d’ fier, di scroufier u d’ alu avou on ptit rboird, po cure raddimint des oûs, del såcisse, evnd.
    • Nos frans ene boune fristouye dins l’ payele. Motî d’ Nivele (fråze rifondowe).
  2. çou k’ on a dins ç’ toupin la po magnî, sins fé ene cråsse eurêye.
  3. ovraedje a fé po wangnî ci magnaedje la.
    • Nos avans tertos fwait nosse payele come nos poléns. Marcel Slangen (fråze rifondowe).
    • Ci djoû la, mågré l’ froedeur et l’ tere tote edjalêye, li mwaisse aveut volou fé s’ payele: aler ovrer dvins ses waides et ses tchamps. Guy Fontaine (fråze rifondowe).
    • La k' foû di s' grin scheut ene douce et blanke farene :
      Payele beneye des cis ki dvèt magnî
      Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 108 (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. wangnî l’ payele

Sinonimeye

[candjî]

Dizotrins mots

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
  • paille : (1717: inventaire de meubles tombés en Herstoux)
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
usteye des coujhnîs
çou k’ on a dins ç’ toupin la po magnî
ovraedje