payele

Racsegnes eciclopedikes po tos les sinses do mot «payele»

Walon

Dobès rfondowes

payele

paile

Etimolodjeye

Tayon-bodje latén « patella » (avou on diftongaedje) (minme sinse).

Prononçaedje

• AFE :
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /pa.ˈjɛl/ (minme prononçaedje pattavå)
• Ricepeures : pa·yele

Sustantif

singulî	pluriyal
payele	payeles

payele f.

1. (mot d’ cujhnåjhe) usteye des coujhnîs, rond plat d' fier, di scroufier u d' alu avou on ptit rboird, po cure raddimint des oûs, del såcisse, evnd.
   • Nos frans ene boune fristouye dins l' payele. — Motî d’ Nivele (fråze rifondowe).
2. çou k' on a dins ç' toupin la po magnî, sins fé ene cråsse eurêye.
3. ovraedje a fé po wangnî ci magnaedje la.
   • Nos avans tertos fwait nosse payele come nos poléns. — M. Slangen (fråze rifondowe).
   • Ci djoû la, mågré l' froedeur et l' tere tote edjalêye, li mwaisse aveut volou fé s' payele: aler ovrer dvins ses waides et ses tchamps. — G. Fontaine (fråze rifondowe).

Sinonimeye

• (usteye): paile
• (ovraedje): bouye, dak

Dizotrins mots

• (usteye): restonire

Sipårdaedje do mot

• (usteye): w. do Coûtchant
• (ovraedje): w. do Levant

Ortografeyes

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

• payèle : E170, O4

E rfondou walon :

• payele : R10 ^(lére)

Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

• F. poêle.
• fr= pitance
• F. boulot.