payele
Apparence
payele | paile |
Etimolodjeye
[candjî]Tayon-bodje latén « patella » (avou on diftongaedje) (minme sinse).
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /pa.ˈjɛl/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : pa·yele
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
payele | payeles |
payele femrin
- (mot d’ coujhnåjhe) usteye des coujhnîs, rond plat d’ fier, di scroufier u d’ alu avou on ptit rboird, po cure raddimint des oûs, del såcisse, evnd.
- Nos frans ene boune fristouye dins l’ payele. — Motî d’ Nivele (fråze rifondowe).
- çou k’ on a dins ç’ toupin la po magnî, sins fé ene cråsse eurêye.
- ovraedje a fé po wangnî ci magnaedje la.
- Nos avans tertos fwait nosse payele come nos poléns. — Marcel Slangen (fråze rifondowe).
- Ci djoû la, mågré l’ froedeur et l’ tere tote edjalêye, li mwaisse aveut volou fé s’ payele: aler ovrer dvins ses waides et ses tchamps. — Guy Fontaine (fråze rifondowe).
- La k' foû di s' grin scheut ene douce et blanke farene :
Payele beneye des cis ki dvèt magnî
— Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 108 (fråze rifondowe).
-
(Sinse 1) Ene payele.
Ratourneures
[candjî]Sinonimeye
[candjî]Dizotrins mots
[candjî]- (usteye): restonire
Sipårdaedje do mot
[candjî]- (usteye): w. do Coûtchant
- (ovraedje): w. do Levant
Ortografeyes
[candjî]- paille : (1717: inventaire de meubles tombés en Herstoux)
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Li mot n’ est nén dins : R13