Aller au contenu

pexhî

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye 1

[candjî]

Tayon-bodje latén « piscari » (minme sinse).

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]

pexhî (viebe å coplemint) (2inme troke) (codjowaedje)

  1. (mot d’ pexheu) sayî d’ prinde (des pexhons).
    • Ki l’ djournêye soexhe boune ou såvadje,
      I pexhe, di-st i, po touwer l’ tinsJoseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.15, “Li Pèheu à l’Vège” (fråze rifondowe).
    • Li ptite voye padrî nosse måjhone et li ptit ri corant astok, k’ on-z î pexhive des gris spinokes. Jules Hérix.

Ratourneures

[candjî]
  1. pexhî al vedje.
    • Nos n’ avans nén pexhî al vedje non pus, hin, nozôtes, valet ? T’ è sovénss co bén ? Henri Simon, « Sètche, i bètche » 1889, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936), p.34 (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
prinde des pexhons

Omofoneye possibe

[candjî]
  • petchî (o.n.; flotche, ådviè del rilidjon).
  • petchî (v.s.c.; fé des petchîs)
  • petchî (o.n.; åbe ki poite des petches)
  • pîxhî (disf. pètchî) (o.n.; åbe ki poite des pîxhes)