picant
Etimolodjeye
[candjî]Do viebe « piker » avou l’ cawete « -ant ».
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /pi.ˈkã/
- Ricepeures : pi·cant
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal | |
|---|---|---|
| omrin | picant | picants |
| femrin padrî | picante | picantes |
| femrin padvant | picante | picantès |
picant omrin
- ki pike.
- Li wesse est ene picante biesse.
- Cisse espéce la a-st on a gosse picant.
- (pus stroetmint) flairant, hagnant (tot djåzant del sinteur del poure).
- Si bate årmêye conte årmêye n' est rén. Li picante odeur del poure, li foumire ki vs aveule, li brut ki vs estourdixh. On rçût s' daye ou on l' dene sins sepi... Dji direu bén ki c' est ene djowe d' efants. Mins vs dire çou k' nos nd avans passé so cwatre ans d' tins, vos nel vôrîz nén croere— Dieudonné Salme, Li houlot (fråze rifondowe).
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
