hagnant
Apparence
Pårticipe prezintrece
[candjî]hagnant (nén candjåve)
- Do viebe « hagnî »
Addjectif
[candjî]singulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | hagnant | hagnants |
femrin padrî | hagnante | hagnantes |
femrin padvant | hagnante | hagnantès |
hagnant omrin
- ki hagne.
- Les tchéns hagnant doevnut esse shuvou 15 djoûs d' èn årtisse.
- afilant.
- I fåt qu’on l’åye al tére ! C’è-st-å toûr dès cougnêyes :
èles l’ataquèt po l’ pîd. Li bwès, deûr come dè fiér,
tint bon conte lès-ac’seûres dès hagnantès-ustèyes.
Li brès′ dès-omes falih ; mins, so l’ timps qu’onk si r’hape,
in-aute riprind l’ovrèdje.
— Henri Simon.
- I fåt qu’on l’åye al tére ! C’è-st-å toûr dès cougnêyes :
- k' atake li pea (tot djåzant do froed).
- Li bîje disbobine lès djaléyes
Su mès deûs massales totes roselantes.
Li bîje sofèle tote li djoûrnéye,
Todi pu fèle èt pus agnante.
— Jacques Desmet.
- Li bîje disbobine lès djaléyes
- (tchimeye) ki distrût tchimicmint les sacwès k' i djond, tot djåzant d' ene sustance tchimike.
- Les savons et les tchampwins sont covite hagnants, et distrure coûtche di sebom.
- ki coixhe les djins pa çou k' i dit.
- Taijhoz vos avou vos hagnantès paroles.
- A ! S’ ele aveut sepou çoula,
Ele n’ åreut nén stî si hagnante. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.39, “Qui fait mâ trouve mâ” (fråze rifondowe).
Sinonimeye
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
[candjî]ki distrût tchimicmint li coûtche dizeutrinne djondowe