Aller au contenu

hagnant

Èn årtike di Wiccionaire.

Pårticipe prezintrece

[candjî]

hagnant (nén candjåve)

  1. Do viebe « hagnî »

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin hagnant hagnants
femrin padrî hagnante hagnantes
femrin padvant hagnante hagnantès

hagnant omrin

  1. ki hagne.
    • Les tchéns hagnant doevnut esse shuvou 15 djoûs d' èn årtisse.
  2. afilant.
    • I fåt qu’on l’åye al tére ! C’è-st-å toûr dès cougnêyes :
      èles l’ataquèt po l’ pîd. Li bwès, deûr come dè fiér,
      tint bon conte lès-ac’seûres dès hagnantès-ustèyes.
      Li brès′ dès-omes falih ; mins, so l’ timps qu’onk si r’hape,
      in-aute riprind l’ovrèdje.
      Henri Simon.
  3. k' atake li pea (tot djåzant do froed).
    • Li bîje disbobine lès djaléyes
      Su mès deûs massales totes roselantes.
      Li bîje sofèle tote li djoûrnéye,
      Todi pu fèle èt pus agnante.
      Jacques Desmet.
  4. (tchimeye) ki distrût tchimicmint les sacwès k' i djond, tot djåzant d' ene sustance tchimike.
    • Les savons et les tchampwins sont covite hagnants, et distrure coûtche di sebom.
  5. ki coixhe les djins pa çou k' i dit.
    • Taijhoz vos avou vos hagnantès paroles.
    • A ! S’ ele aveut sepou çoula,
      Ele n’ åreut nén stî si hagnante. Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.39, “Qui fait mâ trouve mâ” (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
ki distrût tchimicmint li coûtche dizeutrinne djondowe
ki coixhe les djins pa çou k' i dit; Loukîz a : hagnûle