Aller au contenu

porboû

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : borboû.
Li rfondaedje di ç’ mot cial est co so balance.

Etimolodjeye

[candjî]

Disfôrmaedje do bodje « borboû ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
porboû porboûs

porboû omrin

  1. dandjreus brôwisse.
    • Des ovrîs ont manké d' peri dvins on porboû. Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Cåze di Napoleyon, i n’ dimeure pus no lome e nosse bea payis d’ Lidje… […]Li tere toûne a porboû, et les oujhene låtchet… So les tchamps, on n’ voet pus k’ des glawenes a brimbådes. Joseph Mignolet, « Al Bèle Fontinne », comèdèye di treûs akes, 1924, p.6 (fråze rifondowe).
    • Li cir anoerixh li brouwire
      D' ene grosse nûlêye ; vola k' i ploût !
      Li plouve va rimpli les trouflires
      Fjhant del Fagne on dandjreus porboû ! Louis Lagauche, "Les belès-eures" (1928), p. 108 (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. toumer e porboû : toumer e l' målmezåjhe.

Mots vijhéns

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
porboû

Waitîz eto

[candjî]

Bate di dvize sol rifondaedje : https://berdelaedje.walon.org/viewtopic.php?p=8600#8600