recahouter
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « cahoute » avou l’ betchete « re- » di recloyaedje des viebes ey avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.
Prononçaedje
[candjî]rècayuter, racahuter, rècahouter.
Viebe
[candjî]| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | recahoute |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | recahoutez |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | recahoutans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | recahoutnut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | recahoutrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | recahoutéve |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | recahoute |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | recahouté |
| Ôtes codjowaedjes | come bouter |
recahouter (viebe å coplemint) (å prono : si recahouter)
- rimete e l' coete (dins ene cahoute, ene måjhon).
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.