Aller au contenu

ribriker

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di r(i)-
avou ene sipotchåve voyale avou ene divanceye voyale sipotcheye cogne
ribriker erbriker rbriker

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « briker » avou l’ betchete « ri- » des viebes, çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) r(i)brike
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) r(i)brikez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) r(i)bricans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) r(i)bricnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) r(i)bricrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) r(i)brikéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) r(i)brike
pårt. erirece (dj’ a, vos av) r(i)briké
Ôtes codjowaedjes come bouter

ribriker (viebe å coplemint)

  1. briker co on côp.
  2. briker (betchete ri- nén radjoutante)
    • Dj' aveu aroké on boket d' fier ki rbrikéve e l' air, eyet m' cote s' aveut sketé a deus Jean Goffart (fråze rifondowe).
    • Est ç' vos, pa, est ç' mi, li vî ome escran (…) ki s' pî aroke å cayô ki rbrike ? Willy Bal (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

[candjî]
vini foû, po ene pire, ene sacwè k' aroke Loukîz a : briker