riyåd

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : riyå.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Bodje «riy-» (Do viebe « rire »), avou l’ cawete « -åd »

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
riyåd riyåds

riyåd omrin

  1. pitit rire.
    • (ene estoele) Ses piteus riyåds èm dinnut Assez d' espwer po ki dj' m' aspoye : S' i gn a des stoeles po loumer l' niût Dj' årè des reves po loumer m' voye Max-André Frère (fråze rifondowe).
  2. onk ki rît voltî.
  3. dins l’ ratourneure : «awè l' riyåd» : aveur håsse di rire, rire voltî.

Sinonimeye[candjî]

Omofoneye possibe[candjî]

riyå (pitit ri)

Ratournaedjes[candjî]

pitit rire Loukîz a : riya
    aveur håsse di rire