rire

Loukîz eto : rirè.

Walon (Rifondou)

Tayon-bodje latén « rīdēre » (minme sinse).

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	rî / reye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	riyoz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	riyans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	reynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	rirè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	riyeu
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	reye
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	rî

rire

(v. sins coplemint) fé rexhe on son djoyeus di s' boke, les lepes tindowes e-n erî ey ådzeu, tot cåzant d' ene djin.
(v. å coplemint nén direk eployî avou li dvancete « di ») dire ene sacwè ki va fé ki les djins loukèt (ene sakî) come biesse.
- Come po s’ moker di çou ki passe,
  Di l’ ome k’ endè raléve tot maxhuré d’ poûssire,
  Nanti, drenant, n’ è polant pus,
  - Et l’ sote muzike k’ a l’ air do rire di lu… — Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Li maisse dèl djowe », 1924, p.52-53 (fråze rifondowe).
- Li djonnesse di Lidje, voess, roveye li glwere,
  Des bleuwès surales et del Djambe di bwès,
  Et s' reye-t-ele des omes ki scrijhèt l' istwere,
  E nosse deur patwès— Joseph Mignolet, "Fleûrs di prétins", p.11 (1929), "Èl houtche di m’grand-mére" (fråze rifondowe).

rire a sketer ses botnires, rire a s' disfåfiler l' botroûle, peter d' rire
rire a xhiyî
- I sopèt avou kékès mosses,
  Pwis riyèt-st a xhiyî ! — Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "Les artistes" (fråze rifondowe).
våt mî rire ki braire
i n' fåt nén rire des må-tchåssîs : i gn a des savates po tertos
rire ås andjes.
- Mins l’ binamé,
  Ki totasteure riyeut-st ås andjes
  S’ i s’ dispiete måy a, po discandje,
  On gros mamé — Martin Lejeune, “ Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune” p.138, « E corti » (fråze rifondowe).
fåt bén k' on reye, dit-st i l' ci k' stronnéve si bele-mere didins ene coine : sapinsté.