Aller au contenu

scordjire

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di s(i)- / (e)s-
Cogne prumrece
(dirî voyale)
Dispotchaedje
(dirî cossoune)
Divanceye voyale
(dirî cossoune)
scordjire sicordjire escordjire

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « cor- » ‎(« corion »), avou l’ rafoircixhante betchete « s- » ey avou l’ cawete « -ire ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
scordjire scordjires

scordjire femrin

  1. (usteye) scoreye.
    • Ene feye k’ il avént axhoré les boks et les tchéns, i ctaeyént les peas et fé des longs féns bokets a môde di scordjires — Jacques Dupuis, Li Rantoele, l° 49, bontins 2009.

Sinonimeye

[candjî]

Loukîz a : « scoreye »

Ratournaedjes

[candjî]

Loukîz a : scoreye