si fote
| si fote | ès fote | s’ fote |
Etimolodjeye
[candjî]Aplacaedje prono « si » + viebe «fote».
Viebe
[candjî]si fote (viebe å prono nonlôtrece)
- (viebe å coplemint) si dner a lu-minme.
- I s' foteut des drines tos les djoûs.
- (v. å coplemint nén direk eployî avou li dvancete « so ») si taper so.
- On s' a fotou sol bidon come troes afamés tchéns d' barakî k' årént atrapé èn oxhea, et l' lård avou. — Yvon Laurent (fråze rifondowe).
- (v. å coplemint nén direk eployî avou li dvancete « di ») si moker (d’ ene sakî), , èn prinde nole asteme a çou k’ ele dit, rire (d' ene djin, d' ene sacwè).
- Dire « dji m' fote di ti », c' est l' dierin des pårlers — Jean-Jacques Gaziaux (fråze rifondowe).
- Sovint, on — s' fote (fråze rifondowe). des mizeres d' ene sakî sins vey come on-z est eplôkî.
Ratourneures
[candjî]- s’ è fote : èn nén prinde asteme (a ene sacwè). On dit eto, pus polimint : end aveur di keure. Les payasses ? dji m' è fote co a mitan, dabôrd ki l' djêve n' est nén vude.. — Les crwès dins les bruwères (fråze rifondowe). Loukîz a : : djan-fote. F. s’en foutre.
- s’ endè fote come di s’ prumire coulote u s’ è fote come do tîce et do cwårt; u s’ è fote come di l' an cwarante : n’ aveur nole keure (d’ ene sacwè, d’ ene sakî). On dit eto: s’ è cayî. F. s’en moquer allègrement.
