sinne

Loukîz a : «Sinne»

Çoucial, c' est ene pådje d' omonimeye walone, ki rashonne sacwants mots walons avou l' minme ortografeye, mins di diferinnès etimolodjeyes.

Walon

Etimolodjeye 1

Etimolodjeye: latén suum (minme sinse). Pondants eyet djondants:waibe del croejhete walone, Mape ALW 2.50.

sinne [prono]

1. prono omrin et femrin, metou avou "li" u "les" u "da" padvant, i mostere ene sacwè, ene sakî, ki li rwaitant(e) end est mwaisse.
2. li sinne, les sinnes.
   • Adon, leye, ele lyi rprind s' mwin, li pôzer et l' reclôre dins l' sinne — L. Mahin.

   les sinnes : les djins di s' famile.

   • Il åreut vlou scrire ene lete ås sinnes, pou lzî dire les pondants et les djondants di çk' il aléve fé (A.G. Terrien, ratourné pa — L. Mahin. dire li sinne : dire çou k' on-z a a dire, platcuzak et sins ratna.
   • Si vos scrijhoz l' walon, aloz î tot bounmint sins måy esse sitrindou peu d' fé des flotches; li ci ki scrit sins fåtes merite ene medaye, mins våt mî si passer d' medaye et "dire li sinne" — E. Sullon (fråze rifondowe).
   • Il a vnou dire li sinne åzès noerès cotes di Lile — L. Mahin.

   F. témoigner. C' est tchaeconk les sinnes : tchaeke mere, tchaeke pere disfind ses efants, et les trover pus beas, pus voyants, mî aclevés.

3. da sinne: da lu.

a) après on viebe: Mins l' bwès d' Bwinne, dispoy li tins k' il î passe ses djournêyes, vos dirîz k' c' est divnou da sinne — A. Henin (fråze rifondowe). C' est todi d' pus a pus målåjhey do tirer s' plan po wangnî si crosse avou on ptit mestî da sinne — J.-P. Hiernaux (fråze rifondowe). Franwal: ahåyant po: appartenir, être sa propriété.

b) après on no: refoircixha di "mi". Disfondowes: (omrinnes) sins.ne, sîne, sû«ne, sink, séⁿk, sék, sonk, sank, seuk, son.ne, sône, seune, sèw, syin; (femrinnes); sins.ne, sîne, sû«ne, sène, siène.

Etimolodjeye 2

Sustantif

singulî	pluriyal
sinne	sinnes

sinne f.

1. (mot d' teyåte) boket d' ene pîce di teyåte.
2. margaye divant les djins.
3. scanfår.