Aller au contenu

spincieu

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di s(i)- / (e)s-
Cogne prumrece
(dirî voyale)
Dispotchaedje
(dirî cossoune)
Divanceye voyale
(dirî cossoune)
spincieu sipincieu espincieu

Etimolodjeye

[candjî]

No d’ fijheu do viebe : « spincyî ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
spincieu spincieus

spincieu omrin

  1. (no d’ mestî) Modele:fo-pi ovrî d' cårire ki scwåre les pire po fé des pavés et des parmints.
    • On bon spincieu fwait di troes cints a shijh cints pavés d’ dijh par djoû Motî Léonard, p. 494 (fråze rifondowe).
    • A l' ouxh, i n aveut-st on ptit plin wice ki, davance, gn av des cahoutes po-z ahouter les spincieus — JDViod, p. 46 (fråze rifondowe et rarindjeye).

Mots vijhéns

[candjî]

(ovrîs des pirires)

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
ovrî d' pirire ki fwait les pavés