Aller au contenu

timbe

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « timbe », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
timbe timbes

timbe omrin

  1. catchet, marke, k’ on mete so on papî pol valider.
  2. pitit boket d’ papî k’ i fåt-st atchter et-z acoler so on documint po s’ acwiter d’ ene take.
    • I fåt mete on timbe po-z evoyî ene lete pal posse.
  3. cwalité d’ on son prodût pa-z on instrumint d’ muzike u pal vwès.
    • Awè on timbe di vwès gråve.

Ratourneures

[candjî]

timbe di ravitaymint : timbe ki dnéve droet a ostant d’ amagnî, do tins d’ guere.

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C9

Omofoneye

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
timbe