Aller au contenu

tinron

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « tinre » avou l’ cawete « -on ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
tinron tinrons

tinron omrin

  1. (botanike) djonne djete d' èn åbe al boutåjhe.
    • Si hinèt ele e cwate po-z atinre les tinrons — JFXh (fråze rifondowe). (Jean-François Xhoffer)
    • Cwand tot ravike,
      Les bîs, les bwès, les håyes,
      Li seuve gripe disk' å betch des tinrons — RZan (fråze rifondowe et rarindjeye). (Raphaël Zander)
  2. (antomeye) tinroxh.
  3. djonne feye.
    • Dj' a on bea djoli bordon
      Ki gn a-t i dvins ?
      Troes beas djonnes tinrons
      Kimint les lome-t on ? Motî Toussaint, riprins d' on djeu, avou rahoucaedje «Vock», 1936 (fråze rifondowe).

Mots vijhéns

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
boton so èn åbe ki boute
tinroxh Loukîz a : tinroxh
djonne feye Loukîz a : djonne feye