trintchet
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « trintche », avou l’ cawete « -et », lu-minme calcaedje do francès « tranchet » (minme sinse).
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /tʀɛ̃.ˈt͡ʃɛ/ /tʀɛ̃ː.ˈt͡ʃɛ/
- (pa rfrancijhaedje) /tʁɑ̃.ˈʃe/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /tʀɛ̃ː.ˈt͡ʃɛ/
- diferins prononçaedjes : /tʀɛ̃.ˈt͡ʃɛ/ /tʀɛ̃ː.ˈt͡ʃɛ/
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
trintchet | trintchets |
trintchet femrin
- (usteye), (coirbijhreye) usteye des coibjhîs et des gorlîs po côper l' cur.
- Côper l' cur å trintchet. — D.T.W.
- Si coixhî avou on trintchet. — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Fé rshinmyî ses trintchets. — Motî Forir (fråze rifondowe).
- A gåtche, on vîlwè avou des usteyes di coibjhî. Tene d' aiwe, pî-d'-fier, trintchèt, cur, solés, passete, etc. — Joseph Mignolet, "Milionêre !" (1934), p.2 (fråze rifondowe).