Aller au contenu

tårdou

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje «tård» avou l' cawete "-ou"

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin tårdou tårdous
femrin padrî tårdowe tårdowes
femrin padvant tårdowe tårdowès

tårdou omrin

  1. (cronolodjeye) k'arive bén tård.
    • Li solea d' ivier est tårdou po s' lever mins timprou po s' coûtchî.
    • I gn a seulmint cwand dj' va sol rowe
      Ki dj' rintere on pô tårdowe,
      Et m' galant pinse ki djel trompe co. Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "Mi galant" (fråze rifondowe).
    • Dj’ î pinse tot d’ on côp, mi ; dj’ a on radjoû, et dji so ddja tårdou. Victor Georges (fråze rifondowe). (ratournant Les mintreyes da Monsieu Moulot)
    • Mi, dj' inme bén ci payis cial et ses djins. Asteure, dji doime pask' i n' fåreut nén esse tårdou pol didjunerPaul-Henri Thomsin, ratournant Astérix amon lès Bèljes, 2022, p. 23 (fråze rifondowe).
  2. (mot des cinsîs) ki vént après l' plinne såjhon, po ene dinrêye, on djonne di biesse.
    • Nosse berbis a fwait deus tårdowès bedêyes.

Ratourneures

[candjî]
  1. esse tårdou

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Dizotrins mots

[candjî]

tchet d' après l' Sint-Djan (tårdou djonne di tchet)

Contråve

[candjî]

timprou, matineus

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
k' arive tård