veneråbe

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Tayon-bodje latén « venerabilis » ki pout esse adôré.

sins 1

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
veneråbe veneråbes

veneråbe omrin

  1. (e l’ eglijhe catolike) foirt rilujhant et dôré cayet k' on mete l' osteye divins po-z esse adôré des creyants.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
  2. (belès-letes) rlujhante et forfante sacwè.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
  3. (amon les francs-maçons) prezidint del lodje maçonike.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Parintaedje[candjî]

Sinonimeye[candjî]

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Sipårdaedje do mot[candjî]

w. do Levant

Ratournaedjes[candjî]

cayet po-z ascoyî l' osteye
tchîf franc-maçon