Aller au contenu

vweteure

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « vweteure », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
vweteure vweteures

vweteure femrin

  1. (vî mot) caisse montêye so cwate rowes hertcheye pa des tchvås po voyî des djins.
    • E l' vweteure ki monta i n' î aveut k' on djonne coir respouné dvins ene coine et ki fouméve come ene tchiminêye. Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.37 (fråze rifondowe).
  2. oto.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Parintaedje

[candjî]

Mots vijhéns

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
vweteure