Aller au contenu

witchet

Èn årtike di Wiccionaire.
Witchet d' ene gåre

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje norwès « vik » ‎(« baiye »), pal voye do avou l' avou l’ cawete « -et ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
witchet witchets

witchet omrin

  1. (mot d’ economeye) candjlete a l' intrêye d' on bastimint po-z atchter des biyets.
    • C' est lu ki drouve li witchet. Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Mins lon d' aler å buro des bagaedjes, ele cora-st å witchet k' on dnéve les copons pol ligne di Brussele [...] Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.30 (fråze rifondowe).
  2. pitit ouxh constrût dvins on bastimint.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Sinonimeye

[candjî]
pris do bay

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
candjlete a l' intrêye d' on bastimint po-z atchter des biyets
pitit ouxh constrût dvins on bastimint
  • Francès : petite porte aménagée dans un bâtiment