Aller au contenu

aboird

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « boird » avou l’ betchete « a- ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
aboird aboirds

aboird omrin

  1. plaece metowe divant d’ intrer ene sadju.
    • Cisse måjhon la n’ a nén des beas aboirds, ele ni s’ vindrè nén bén.
  2. erive d’ ene aiwe, cwand ele n’ est nén trop roede (k’ on-z î pout aboirder).
    • Ci rivaedje la n’ a nol aboird.
    • I cwita s’ djîsse, et sins bambyî,
      I dschinda les aboirds del MouzeJoseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.8, “Ine Mâle Journêye” (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Mots vijhéns

[candjî]

(minme sitok etimolodjike)

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
aboird