Aller au contenu

adji

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : Ådjî.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « agere » (fé, moenner, si moenner) çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -i » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) adji / adjixh
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) adjixhoz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) adjixhans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) adjixhnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) adjirè / adjixhrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) adjixheu
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) adjixhe
pårt. erirece (dj’ a, vos av) adji
Ôtes codjowaedjes come prusti

adji (å prono : s’ adji)

  1. (v. sins coplemint) fé ene sacwè.
    • I nos fåt adji po nosse planete, et n’ nén fé les robetes di croye.
    • Les policîs ont foit a fé… et s’ vlèt i adji; oyi, mins c’ est des respondaedjes et des forbataedjes ki tournèt padecô a aiwe di vinaigue. — Edith Godart, Li Rantoele l° 98 p. 3 (fråze rifondowe et rarindjeye).
  2. (v. sins coplemint) si cdure.
    • Dji va-st adji come èn ome totoute, et a pårti d’ asteure, pus rén n’ m’ arestêyrès. Joseph Duysenx (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
fé åk
si cdure