agnea
Walon
agnea
I. [o.n.] djonne di berbis. Po n' nén k' les agneas frûlénxhe des pates, on lzî dnéve del croye. Li leu et l' agnea (J. de la Fontaine, ratourné pa Fré Tièdôr).
>> esse doûs come èn agnea u esse l' agnea do Bon Diu: esse foirt coet, sins metchansté. rl a: oviete, antnåd, djermote, bedot. F. agneau.
II. [no addjectivrece] ki schoûte sins tchicter, ki n' si disfind nén. Si t' es agnea, les leus t' magnront. F. docile, mou, faible.
Disfondowes: agna, agnia, agnê, ègnê, ognê.
Etimolodjeye: latén agnellum.
