Aller au contenu

ahan

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje vî francès « ahan » ki sereut li svierba di vî francès « ahaner » (tcherwer, coûtiver les tchamps), k' a dné ossu l' walon ahener, rahener, ahenire, haner; li mot do vî lingaedje d’ oyi provénreut des lingaedjes romans del Mîtrinne Mer: espagnol « afanar », portuguès « afanar », occitan « afanar », catalan « afanyar », itålyin « affannare » (ovrer fer, si fé crever a l' ovraedje); tos ces mots la vénrént motoit d' on bodje arabe « فَنَاء » ‎(« fanâ' ») (perixhmint), tot çoula télmint li tcherwaedje a l' eraire esteut scrandixhant; mot cité dins l’ FEW 24 240a.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
ahan ahans

ahan femrin

  1. (cronolodjeye) troejhinme såjhon d' l' anêye, ki cmince li 21 d' setimbe et-z esse fwaite li 20 di decimbe, waeyén-tins.
    • Mélin a pièrdu mès vint’ ans,
      Dj’î vôreû co yèsse avou lèye.
      Faut sawè qu’ n’èstans à l’a.an.
      Là waîte, li diâle marîye si fèye
      Jacques Desmet.

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
såjhon Loukîz a : waeyén-tins

Sourdants

[candjî]

Etimolodjeyes: Wiccionaire francès a « ahaner » et Wiccionaire inglès å mot espagnol « afanar ».