airçon

Èn årtike di Wiccionaire.
Aller à la navigation Aller à la recherche

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Bodje « airç- » ‎(« air ») (do bodje «arcus»), avou l’ cawete « -on » (li bwès d' l' airçon est arondi).

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
airçon airçons

airçon omrin

  1. (muzike) baguete avou des coides po froter les cenes d' on violon.
    • L’ aiwe gruzene si doûce tchanson Djouwêye so l’ meyeû des airçons Richard Joelants (fråze rifondowe).
  2. (mot d’ mônî) pîce ki pind al potince po lever li pire tournante, po rabiyî l' pire doirmante.

Ratournaedjes[candjî]

baguete avou des coides po froter les cenes d' on violon

Waitîz eto[candjî]

Lijhoz l’ årtike airçon (discramiaedje) so Wikipedia