Aller au contenu

amdjoû

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Etimolodjeye nén seure. Kécfeye èn aplacaedje di åme et djoû (« djoû des åmes »), mins sorlon Haust ame sereut èn alteraedje di ome, ey adon ene analodjeye avou l’ latén domini dies[1][2] ; mot cité dins l’ FEW 4 455a.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
amdjoû amdjoûs

amdjoû omrin

  1. djoû del samwinne ki n’ est nén l’ dimegne u on djoû d’ fiesse.
    • Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
amdjoû

Sourdants

[candjî]
  1. Motî d’ Nivele
  2. Jean Haust, Bulletin du Dictionnaire général de la Langue wallonne, 10inme anêye, 1920,  1-4, p. 3