awè d’ keure
= awè-t a keure; aveur di keure
Etimolodjeye
[candjî]Shûte des mots : «awè» + «d'» + «keure»
Vierbire
[candjî]awè d’ keure (v. å coplemint nén direk eployî avou li dvancete « di »)
- aveur sogne (di), bén s’ ocuper (di).
- Il a todi yeu d’ keure di ses vîs parints. — Motî d’ Cînè.
- K’ ass di keure di ti ptit viyaedje, hin, camaeråde. — Léon Warnant (fråze rifondowe).
- K' a dj' di keure do vey les såvadjes
Nosse cru come des galopeas. — Louis Lagauche, "L' inmant", (1947), Li briyolet, Tchanson d’on vî Hutwès, p. 144 (fråze rifondowe).
Contråve
[candjî]n’ aveur di keure / n’ awè d’ keure
Ratournaedjes
[candjî]
Loukîz a : awè d’ keure