bohêye

Walon

Etimolodjeye

tîxhon "bûh" (bodje d' ene plante).

Sustantif

singulî	pluriyal
bohêye	bohêyes

bohêye f.

1. sacwants montants d' plantes u d' bouxhons, ki djetnut eshonne del minme grinne, ki vegnnut del minme raecinêye, do minme sitok et rexhe di tere el minme plaece, ki rdjetèt sol minme sitok.
   • Ene bohêye di setons.
   • Ene bohêye di djnesses.
   • On n' pleut nén djouwer dins leu corti : s' on-z åreut djondou ene fleur di tonoere u ene bohêye di passe-rôze, vos ! — C. Denis (fråze rifondowe).
   • Il arokéve a des spessès yebes, pa bohêyes — L. Somme (fråze rifondowe).

   Loukîz a : bodjêye, sitoclêye, sitokêye, hourêye, topet, toke, toclêye, froyén, houvlêye, houvli, toufion, troke.

   F. touffe, buisson, bouquet.

2. (pus stroetmint) plante di canadas. Les tchet-cawes passént leus tenès tignasses etur les bohêyes di canadas
   • — L. Somme (fråze rifondowe).Les trukes sipitèt d' tos les costés et s' aler rmete dizo les bohêyes.

   Loukîz a : bahous.

   F. plant, fane.

3. ratroclêyès sacwès.
   • Dire ki, dins ç' bohêye di stoeles la, elle ont tertotes leu no.

   Loukîz a : peclêye.

   F. paquet.

Parintaedje

• abohner
• bohner

Mots vijhéns

(minme sourdant etimolodjike)

• bahou