catrucimer

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

Viebe[candjî]

Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) catrucime
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) catrucimez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) catrucimans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) catrucimnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) catrucimrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) catruciméve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) catrucime
pårt. erirece (dj’ a, vos av) catrucimé
Ôtes codjowaedjes sipepieus tåvlea

catrucimer (viebe å coplemint)

  1. aprinde li catruceme, et les soûmints del fwè catolike a (des efants, des grandès djins nén crustinnes).
    • C' est deus gros spès lives ki dj' aveu ddja yeu l' ådjeu do splitchî cwand dji studyive li teyolodjeye, et m' aprester a catrucimer ces djins la, pår les cis di Kwilu (J.M. Lecomte, rat. pa L. Mahin).
    F. catéchiser, évangéliser.
  2. bôrer l' cråne avou les idêyes d' ene rilidjon, d' on pårti, d' ene seke.
    F. embrigader, endoctriner.
  3. diner des monceas d' ôres a (ene sakî), et ratinde k' i schoûte bén.
    • Li feme l' aveut catrucimé so tot çou k' i lyi fåreut fé tins k' ele sereut-st evoye.
    F. prêcher.

Parintaedje[candjî]

catrucimaedje, catrucimeu