Aller au contenu

cokea

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « cok » avou l’ cawete « -ea »

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
cokea cokeas

cokea omrin

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

1. djonne cok.

    • Mu scriyèdje n’ a nole consèquince,
      Et dju n’ vou nin fé l’ djône côkê :
      Djans, so l’ tinre éle du m’ pauve loquince,
      Supårgnîz lès côps d’ warokê !
      Martin Lejeune, On såye sès éles, 1895.

2. (imådjreçmint) djonnea.

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Cokeamont : plaece do Rou

Rilomêye do mot

[candjî]

Li mot dins on tite di live, di gazete, di soce, di marke

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
cokea