cok
Etimolodjeye
[candjî]Mot-brut «cok» (criyaedje d' on cok), adon parint avou l' walon «coutcouloudjoû» eyet l' francès (et l' walon) «cotcorico».
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /kɔk/ /kɔ/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /kɔk/
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| cok | coks |
cok omrin
- (oujhea) oujhea d’ cinse, måye del poye ordinaire, ki dispiete les djins å matén, avou s' tchant.
- Li rodje cok del cinse s' aveut fwait distrure dins ene riclape enocinnmint årmêye å mitan del pavêye — Serge Fontaine (fråze rifondowe).
- (vî mot) (mot des cinsîs) fén d' l’ awousse.
- coxhe di sapén k’ on mete sol dierinne tcherêye.
Ratourneures
[candjî]- cok di sôre : cok ki s' bate avou èn ôte, dins des lûtes oficires
- F. coq de combat.
- djermon do cok :
Loukîz a : «djermon» - cok do clotchî, cok di clokî : rabanair avou on cok k’ i gn a so cåzu tos les clotchîs el Walonreye.
- Li grand vint dins les Avéns å cok dene des dints : Loukîz a : «Avéns»
- co pus djalots k' deus coks : foirt djalots.
- ossu rodje k' el cresse d' on cok : foirt rodje (di s’ måvler, di s’ ahonti).
- fé betchî l' cok
Parintaedje
[candjî]Mots d’ aplacaedje
[candjî]- tchant do cok
- cok d' awousse
- cok di brouwire, cok di faizan, cok-dîne (cok d' Inne)
- cokeacok
- bwès d' cok, pî-d'-cok
- cok walon : essegne del Walonreye.
Dizotrins mots
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
[candjî]måye di poye ordinaire, ou d' ôtes glinacés
Waitîz eto
[candjî]
Lijhoz l’ årtike cok so Wikipedia