Aller au contenu

crawieus

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje «cråwe» (avou candjmint d’ voyale) avou l’ dobe cawete « -ieus ».

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin crawieus
femrin padrî crawieuse crawieuses
femrin padvant crawieuse crawieusès

crawieus omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. ki n' est nén droet.
    • Veyoz Couyet avou s' clotchî crawieus Jacques Bertrand (fråze rifondowe).
    • Sul bôrd dè Sambe, èt pièrdu dins l’ fumêre,
      Wèyèz Couyèt avè s’ clotchî crawieus ?
      C’èst la k’ dèmeure èm matante Dorotéye,
      Veuve d’èm mononke Andriyin du Crosteu
      Jacques Bertrand, Lolote.
  2. (mot d’ foistî) tot toirdou, po on vî åbe.
  3. (mot des voyes et tchmins) ki craweye, po on tchmin.
    • Ene crawieuse pitite pî-sinte, ki rmonte tot l' tiene.
  4. ki baltêye, ki couyone les djins.
    • A l' crawieus veråt k' c' est d' ça !

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
ki n' est nén droet
tot toirdou, po on vî åbe
avou bråmint des tournants
ki couyone les djins