Aller au contenu

dazot

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « dazot », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
dazot dazots

dazot omrin

  1. dint di djonne efant.
    • Si efant a dedja des beas ptits dazots Motî Forir (fråze rifondowe).
    • L' efant a må ses ptits dazots Motî Haust (fråze rifondowe).
    • Et nosse mamé, tot tronnant come ene foye,
      Ralårdjixha s' boke et mostra ses dazots,
      La wice k' on veyeut, on pô djaene,
      Li feve intrêye disk' al raecene,
      E pus gros dint del blanke rindjêye di dzo. Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Li mâx d'dints", p.77 (fråze rifondowe).
    • On dint d’ laecea, on ptit dazot !Martin Lejeune, “ Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune” p.140, « Li prumî dint » (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
dint di djonne efant