disbourder

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « disbourder », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje[candjî]

Viebe[candjî]

Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) disboude
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) disbourdez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) disbourdans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) disboudnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) disboudrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) disbourdéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) disboude
pårt. erirece (dj’ a, vos av) disbourdé
Ôtes codjowaedjes come wårder

disbourder (viebe å coplemint)

  1. traiter (ene sakî) d’ bourdeu (di minteu).
    • Il a disbourdé Hinri divant temons.

Ratournaedjes[candjî]

disbourder
  • Francès : accuser de mensonge

Pwaire minimom[candjî]