Aller au contenu

dischindêye

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di d(i)-
Plinne cogne
(sovint prononçaedje /sk/)
Spotcheye cogne
(prononçaedje /ʃ/ ou /h/)
dischindêye
/dis.kɛ̃.ˈdɛːj/
dschindêye
/tʃɛ̃.ˈdɛːj/ ou /thɛ̃.ˈdɛːj/

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « dischinde » avou l’ cawete « -êye ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
dischindêye dischindêyes

dischindêye femrin

  1. (mot des voyes et tchmins) plaece k’ ene voye dischind.
    • Di cial a Lidje, c’ est tote dischindêye. D.T.W.
    • Dji dmeure tot a l’ fén copete
      D’ ene rowe ki fwait ene longue dischindêye
      Disk’ è Fond-Pîrete. Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Po m’ båbècîne », 1923, p.45 (fråze rifondowe).
  2. (djeyografeye) espåce inte deus tienes.
    • C’ est la k’ on voet li grande dischindêye di l’ Aiwe d’ Oûte.

Ortografeyes

[candjî]
Li mot n’ est nén dins : S117

Ratournaedjes

[candjî]

Loukîz a : valêye