Aller au contenu

disfinde

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « defendere » (avou on ristitchî S) pa assaetchance del betchete dis-.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]

disfinde (viebe å coplemint) (5inme troke) (codjowaedje) (å prono : si disfinde)

  1. protedjî ene djin, ene sacwè, siconte ene atake.
    • El Mîtrinne Ådje, les sôdårds n’ avént k’ des spêyes po disfinde li tchestea.
  2. èn nén permete, espaitchî.
    • Vos n’ ploz nén fé çoula, on vs el a disfindou.
    • Mins cwand on est strindou,
      On fwait po wangnî s’ crosse, minme çou k’ est disfindou. Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.188, “Li Brac’neu” (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
disfinde