Aller au contenu

emantche

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : emantché, èmantché, èmantchè.

Etimolodjeye

[candjî]

Svierba do viebe « emantchî ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
emantche emantches

emantche femrin

  1. emantcheye sacwè po rexhe foû di spexheur.
    • Dj' a-st adiercî m' côp, mononke Dôna; fijhoz dischinde mes frés, et nos trouvrans ene emantche po nos distraper — Alban Leloup, ratournant ene sipoûle di Dôna l’ Canî.
  2. emantcheye sacwè po djouwer on laid toû a èn ôte.
    • Dji n' inme nén totes ces emantches la.

Mots vijhéns

[candjî]
po rexhe foû di spexheur
po groujhî èn ôte

Ratournaedjes

[candjî]
toû po rexhe d' on mwais pas
mwais toû

Codjowas

[candjî]

emantche

  1. indicatif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « emantchî ».
    • Dj' emantche on raploû avou les rfondeus pol samwinne ki vént.
  2. suddjonctif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « emantchî ».
    • Fåt todi k' i nos emantche !
  3. kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « emantchî ».
    • Emantche ça come ti vous.