flamter

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Bodje « flam- » ‎(« flamind ») avou l’ dobe cawete « -ter » des viebes.

Viebe

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	flamtêye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	flamtez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	flamtans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	flamtêynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	flamtêyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	flamtéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	flamtêye
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	flamté
Ôtes codjowaedjes	come tchicter

flamter

1. (v. sins coplemint) (rabaxhanmint) cåzer on lingaedje k' on n' comprind nén.
2. (v. sins coplemint) fé l' måhonteus.
   • I n’ tuze a rén d’ ôte k’ a flamter
     Lu tot seu, pés k’ ene grosse bouxhale. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.50, “Li Pèqu’teu” (fråze rifondowe).

Parintaedje

• flamteu
• flamtaedje
• flamtreye

Sinonimeye

• tîxhner
• (dire des sacwès k' on n' comprind nén): Loukîz a : «Motyince:cåzer ene langue k' on n' comprind nén/walon»

Pwaire minimom

blamter

Ratournaedjes

cåzer et k' on n' comprind rén Loukîz a : Motyince:cåzer ene langue k' on n' comprind nén/walon

• Francès : baragouiner ^(fr)

fé l' måhonteus

• Francès : faire l' effronté ^(fr), se conduire come une brute