Aller au contenu

flamteu

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

No d’ fijheu do viebe : « flamter ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin flamteu flamteus
femrin flamteuse flamteuses
flamtresse flamtresses

flamteu omrin

  1. (rabaxhanmint) brutiant cåzeu do neyerlandès, do flamind.
    • On-z ôt des flamteus et des flamtresses divins les cwate cwårtîs del veye di Lidje. Motî Forir (fråze rifondowe).
  2. (rabaxhanmint) onk ki s' kidût nén dadrame.
    • Diviè l’ eglijhe, nos cwate flamteus,
      Endè vont sins gote prinde asteme
      Å påpåd k’ poirtèt-st a bateme. Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.50, “Li Pèqu’teu” (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]
onk ki s' kidût måhonteuzmint

Ortografeyes

[candjî]
Li mot n’ est nén dins : C8, E1, R10

Ratournaedjes

[candjî]
cåzeu do neyerlandès, do flamind
onk ki s' kidût måhonteuzmint