Aller au contenu

hantreye

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « hanter » avou l’ cawete « -reye ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
hantreye hantreyes

hantreye femrin (pus sovint eployî å pluriyal)

  1. resconte inte deus hanteus.
    • Li cir esteut blanc, presse a s' enonder; mi djonne cour djeryive, vef di tote hantreye (A. Ramez).
    • Cwand s' mayon drova l' cado (foirt bonmartchî), i l' oya dire : «Ti n' l' as seur nén stou prinde dizo l' poye ås oûs d' ôr !» Et l' plate come les hantreye ont stou spiyeyes so ene pire ! (Hubert Mahy).
    • Cola vént mete li bricole li dimegne al nute, contant so les hantreye do gåre et sol probåbe cråsse matinêye do londi.
    • Tins del hantreye, i s' fjhèt tot ptits
      Po k' on lzî deye k' i sont djintis
      Les djônes omes
      Camille Gaspard (fråze rifondowe).
    • Ci sèrè co on bê djoû d’ djôye et d’ hant’rèye à mète avou l′ s-ôtesJean-François Renkin, On dimègne, 1896.
  2. resconte sins impôrtance.
    • Tot s' leyant endaler sol corant des såjhons Erî del politike et des ôtès hantreyes, On vike sins î sondjî… Louis Remacle, Proses wallonnes, p. 176 (fråze rifondowe).
  3. ocupaedje sins impôrtance.

Sinonimeye

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
resconte di deus hanteus
resconte sins impôrtance
ocupaedje sins impôrtance