Aller au contenu

hinant

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « hiner », avou l’ cawete « -ant ».

Prononçaedje

[candjî]

Pårticipe prezintrece

[candjî]

hinant (nén candjåve)

  1. pårticipe prezintrece do viebe « hiner ».
    • I s’ a dispalé tot hinant ene pire po fé rivni les bedots.

Ratournaedjes

[candjî]
hinant

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin hinant hinants
femrin padrî hinante hinantes
femrin padvant hinante hinantès

hinant omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. ki n' dimeure nén droet, tot djåzant do bwès.
  2. foirt capåbe, foirt djinti, po ene djin.
    • on hinant vårlet; ene hinante båshele.
  3. foirt bon.
  4. foirt mwais.
    • Cwand il ôront cisse novele, ci serè on hinant rabadjoye.

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

Payis d’ Måmdiy

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : E170

Ratournaedjes

[candjî]
foirt capåbe, foirt djinti po ene djin Loukîz a : clapant
foirt bon