hoûler

Walon (Rifondou)

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

hoûler [v.s.c.] 1. criyî, tot djåzant d' on leu. Mins totenoncô, li "tchén" s' mete a hoûler; i veya bén adon çou ki lyi arivéve: li biesse k' el shuveut, c' esteut beazebén on leu — L. Nisen (fråze rifondowe).. >> I fåt hoûler avou les leus et bawer avou les tchéns. 2. boerler (po ene djin, ene biesse). Li sôdård hoûle po n' nén sondjî k' i n' est k' ene popnete k' on vout acsure (R. Viroux). F. hurler.

Parintaedje

• hoûlaedje, hoûleu, hoûlåd, hoûlreye, hoûlmint
• hoûlåjhe, hoûlåjhreye