hoûler
Aller à la navigation
Aller à la recherche
Walon (Rifondou)[candjî]
Etimolodjeye[candjî]
S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « hoûler », el pout stitchî vaici.
Prononçaedje[candjî]
- AFE :
- diferins prononçaedjes : /huː.ˈle/ /yː.le/ Prononçaedje a radjouter
- prononçaedje zero-cnoxheu : /huː.ˈle/
- Ricepeures : hoû·ler
Sustantif[candjî]
| singulî | pluriyal |
|---|---|
| hoûler | hoûlers |
hoûler (v. sins coplemint)
- criyî, tot djåzant d’ on leu.
- Mins totenoncô, li « tchén » s’ mete a hoûler ; i veya bén adon çou ki lyi arivéve : li biesse k’ el shuveut, c’ esteut beazebén on leu. — Louis Nisen (fråze rifondowe).
- boerler (po ene djin, ene biesse).
- Li sôdård hoûle po n’ nén sondjî k’ i n’ est k’ ene popnete k’ on vout acsure. — Roger Viroux (fråze rifondowe).
- fé on sourd xhufelmint.
- Li vint hoûle e li tchminêye. — Motî Haust (fråze rifondowe).
Ratourneures[candjî]
Parintaedje[candjî]
Ortografeyes[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
