Aller au contenu

houfou

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje «houf», avou l' cawete "-ou".

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin houfou houfous
femrin padrî houfowe houfowes
femrin padvant houfowe houfowès

houfou omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. (mot des tchveas) ki stitche di tos les costés, tot djåzant del tchivleure, do poyaedje, d' ene tcherêye di four.
  2. (amagnî) avou ene grosse crinme ki monte a bosses, tot djåzant d' bolou laecea.
    • Avou mi ptite vatche djersiyesse, dj' aveu todi do houfou laecea.
  3. (antomeye) avou ene grosse tiesse et des lådjes sipale, tot djåzant d' ene djin.
  4. ki vout mostrer k' elle est impôrtante, po ene djin.
  5. (botanike) avou toplin des coxhes, tot cåzant d' èn åbe, d' on bouxhon.
  6. (noûmot pa stindaedje do sinse) (finance) avou bråmint do handele, tot djåzant d' on martchî financî.

Sinonimeye

[candjî]
  • (avou bråmint des coxhes, po èn åbe) : coxhou

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
ki stitchèt foû, po les tchveas
avou ene boune crinme, pol laecea
ki vout fé l' lådje di spales, po ene djin
avou bråmint des coxhes, po èn åbe Loukîz a : coxhou
avou bråmint do handele, po on martchî