Aller au contenu

intche

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « encaustum » (minme sinse).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
intche intches

intche femrin

  1. likide di coleur (sovint noere) po scrire u imprimer.
    • Va s’ mi cweri del rodje intche (po les catchets). Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
    • Li mwaisse aveut on stilo avou del rodje intche po coridjî nos dvwers. Båze di dnêyes di l’ Årdene nonnrece (fråze rifondowe).
    • Ça n’ est nén foirt gaiy di n’ mexhner des betchs
      Ki cwand l’ tiesse est vude oubén l’ papî scrît,
      Di n’ frexhi ses lepes ki cwand l’ intche est setche,
      Yet d’ n’ aveur nou liårds, … mins des papîscrîts. — F. Dewandelaer.
    • Ele si noerixha d' intche et s' implixha d' idêyesLouis Lagauche, "L' inmant", Ås walons, (1947), p. 116 (fråze rifondowe).
    • Sol tåve, on potiket avou on fond d' intche rassetcheye. Lorint Hendschel, So l’ Anuti, p.193.

Ratourneures

[candjî]

Parintaedje

[candjî]

intchî

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : S109

Ratournaedjes

[candjî]
likide di coleur po scrire