legne
Etimolodjeye
[candjî]Tayon-bodje latén « lignum », (minme sinse). El pus grande pårteye des lingaedjes romans, gn a l' omrin et l' femrin: legno omrin et legna femrin, espagnol leño et leña; femrin ezès lingaedjes d' oyi: vî lorin laigne et longne, vî picård legne, vî francès laine. E roumin lemn omrin å singulî, lemne femrin å plurî.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /lɛɲ/
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| legne | legnes |
legne femrin (pus sovint eployî å pluriyal)
- boket d’ bwès po fé do feu.
- Fåreut aler ramexhner ene banse di legnes. — Motî d’ Cînè (fråze rifondowe).
- C' esteut la k' nos grands-peres, astaplés come des royes,
Divant l' legne ki blaméve, racontént sins façons
Å manaedje rapoûlé, les contes et les råvions
Ki fjhént påmer d' rire ou ki dnént l' tchå di poye
— Louis Lagauche, "Mayon", p. 8 (fråze rifondowe).
- (vî vî mot) bwès (plaece avou toplin des åbes).
Parintaedje
[candjî]Mots d’ aplacaedje
[candjî]Sinonimeye
[candjî]Mots vijhéns
[candjî]Pwaire minimom
[candjî]- lene (roye)
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
