Aller au contenu

lene

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « lene », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
lene lenes

lene femrin

  1. roye.
    • On cayé a deus lenes.
    • Sicrire so ene lene.
    • Si pingnî avou ene lene å mitan.
  2. convoye di trén, d' avion, d' otobusse.
    • Mins lon d' aler å buro des bagaedjes, ele cora-st å wichet k' on dnéve les copons pol lene di Brussele [...] Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.30 (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
Li mot n’ est nén dins : E177 (mins on trouve « ligné »), E184 (mins on trouve « ligné »), E212 (mins on trouve « ligni »)

Ratournaedjes

[candjî]
lene
convoye di trén, d' otobusse, d' avion