Aller au contenu

maron

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye 1

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « maron », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
maron marons

maron omrin

  1. gros setch frut do maronî, kel schafiote a des spenes.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
  2. (pa stindaedje do sinse) gros côp d' pougn
Parintaedje
[candjî]
Ortografeyes
[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
[candjî]
maron

Etimolodjeye 2

[candjî]

Sbetchaedje di l' espagnol « cimarrón », lu-minme do tayno (on lingaedje amerindyin) « simaran » ("des bwès", "bizé evoye"). Po ds ôtes, li mot espagnol « cimarrón » vénreut di cima (cime, miercopete d' ene tiene, d' ene montinne).

E castiyan, cimarrón a-st on sinse pus lådje, c' esteut tot çou k' esteut (ossu bén djins, biesse ki plantes) foû do controle des otorités coloniåles.

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin maron marons
femrin padrî marone marones
femrin padvant marone maronès

maron omrin

  1. si djheut des esclaves k' avént schapé voye.
    • on negue maron, ene negresse marone Motî Forir (fråze rifondowe).
Parintaedje
[candjî]

maronaedje

Ortografeyes
[candjî]
Ratournaedjes
[candjî]
maron