Aller au contenu

nôbe

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « nôbe », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin nôbe nôbes
femrin padrî nôbe nôbes
femrin padvant nôbe nôbès

nôbe omrin et femrin

  1. k’ est dizeu çou k’ est cmon, tot djåzant d’ ene djin u d’ ene sacwè.
    • Dji vos voe si voltî, savoz Louwis.
      Mi ossu, binamêye efant, mins vs estoz nôbe, et mi, dji n’ so k’ on payizan. Vosse pere tchesrè l’ fi do pôve cinsî. Anatole Marchal, Li Dérène Chîje, p. 94-95 (fråze rifondowe).
    • So les trinte-deus mestîs, so mes signeurs bordjoes
      Ki d’ leu sonk ont atchté disk’ å pus ptit d’ leus droets ;
      Gråce a zels, dji sorleve ene bele et nôbe banire
      K’ il ont covrou d’ ene glwere ki ewaere l’ etrindjir. Nicolas Defrecheux (fråze rifondowe).
    • I s’ pout bén k’ Bovy aveut conté ki s’ tchant des Walons n’ sereut nén si spitant ; k’ i s’ atindeut a ene sacwè d’ pus nôbe. — Émile Sullon (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
nôbe

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
nôbe nôbes

nôbe omrin et femrin

  1. sustantivaedje di l’ addjectif.
    • Tot çou qui l’payis d’Lîdje, li Brabant, li Luxembourg, comptît d’nôbes et d’omes adrètes å bê mèstî des armes, s’y avît d’né radjoû po s’mès’ré* l’onk avou l’aûte è tournwè, qui l’prince-évèque èmantchîv djondant Saint-Jåcques Joseph Mignolet, "Li Payîs des Sotês", 1926, p. 31-32.