Aller au contenu

pawoureus

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « pawou » (avou on ristitchî R) avou l’ cawete « -eus ».

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin pawoureus
femrin padrî pawoureuse pawoureuses
femrin padvant pawoureuse pawoureusès

pawoureus omrin

  1. k’ a pawe (tot djåzant d' ene djin, ene biesse, d' on louca).
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
  2. k' a-st on caractere ene miyete retrôclé et ki n' oize nén s' mostrer divant tertos di sogne do må fé.
    • C’ e-st on foirt bon valet, mins il est si pawoureus ki dj’ a cåzu dvou saetchî les paroles foû del boke. Henri Simon, « Li bleû-bîhe » 1886, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936), p.20 (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. pawoureus come on dzi

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
k’ a pawe (tot djåzant d' ene biesse, d' on louca)
pawoureus

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
pawoureus

pawoureus omrin

  1. li ci k’ a pawe.
    • Li pawoureus. — Tite d’ ene tchanson da Charles Halleux (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

[candjî]
pawoureus