peteus
Loukîz a : "peteu"
Etimolodjeye
[candjî]Do viebe "peter", avou l’ cawete « -eus »
Addjectif
[candjî]| singulî | pluriyal | |
|---|---|---|
| omrin | peteus | |
| femrin padrî | peteuse | peteuses |
| femrin padvant | peteuse | peteusès |
peteus omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- ki fwait des mizômenes (des chichis).
- Si pere n' est waire si peteus k' lu. — Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
- Ene pixheye divant Courcele, la kel peteuse mamjhele vos dispasse nosse beznåd. — Robert Mayence (fråze rifondowe).
- k' a del poenne, d' aveur yeu ene coûte djoye.
- Dispu k' il est avou s' buze, il est tot peteus. — Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
Sinonimeye
[candjî]- (ki fwait des chichis) : grandiveus, inflé, ronflant
- (k' a del poenne d' aveur yeu ene coûte-djoye) : peneus, poenneus, peté, reyusse
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13
Ratournaedjes
[candjî]ki fwait des chichis
Francès : maniéré (fr), prétentieux (fr)
Sustantif
[candjî]- pluriyal di : "peteu"
- Li mwaisse Colård vineut nos sinte nosse dirî vo vey s' i gn aveut des peteus.
- Eployaedje di l' addjectif come sustantif
- Tot d' on côp, i djha a s' kipagneye : "Voess ces deus la ? C' est des peteus !... dji t' di k' c' est des peteus ! ... dji n' inme nén les peteus — Georges Ghys (fråze rifondowe).
- Tchén d' corote, ti hawes so les bordjoes, les bigotes, les peteus (André Gadisseur).
